บันทึกสะท้อนคิดประวำวันศุกร์ที่ 19 มิถุนายน 2558

ล้างทำความสะอาดฆ่าเชื้อโรคของเล่นภายในศูนย์พัฒนาเด็กเล็กฯ
             เนื่องจากศูนย์พัฒนาเด็กเล็กเทศบาลตำบลห้วยแถลงของเราได้พบเด็กที่เป็นโรคมือ เท้า ปาก จำนวน 2 คน ทางโรงพยาบาลจึงมีหนังสือสั่งให้หยุดเรียนเพื่อทำความสะอาดและฉีดยาฆ่าเชื่อภายในศูนย์พัฒนาเด็กเล็กฯและนำของเล่นอุปกรณ์เครื่องใช้ต่างๆภายในศูนย์ฯออกมาล้างทำความสะอาดและตากแดกให้แห้งเป็นเวลา 2-3 วัน
9 วิธีป้องกันโรคมือ เท้า ปาก
          1. ควรดูแลรักษาความสะอาดทั่วไป และสุขอนามัยส่วนบุคคล โดยล้างมือ ฟอกสบู่ให้สะอาดก่อนเตรียมอาหาร และหลังขับถ่ายทุกครั้ง
          2. รับประทานอาหารที่สะอาด ปรุงใหม่ ๆ ไม่มีแมลงวันตอม
          3. ควรใช้ช้อนกลางในการรับประทานอาหาร และไม่ใช้แก้วน้ำ หลอดดูด ช้อน ขวดนม ร่วมกับผู้อื่น
          4. หลีกเลี่ยงการคลุกคลี อยู่ใกล้ชิดกับผู้ป่วย แยกเด็กป่วยออกจากเด็กปกติ และให้หยุดเรียนจนกว่าจะหายป่วย
          5. หลีกเลี่ยงการนำทารกและเด็กเล็กเข้าไปในสถานที่แออัด หรือที่ ๆ เด็กอยู่ร่วมกันจำนวนมาก หรือเล่นของเล่นร่วมกันในที่สาธารณะในช่วงที่มีโรคระบาดมาก
          6. ผู้ดูแลเด็กต้องตัดเล็บให้สั้น หมั่นล้างมือบ่อย ๆ และรีบล้างมือให้สะอาดโดยเร็ว เมื่อเช็ดน้ำมูก น้ำลาย หรือเปลี่ยนผ้าอ้อม เสื้อผ้าที่เปื้อนอุจจาระ
          7. ทำความสะอาดพื้น เครื่องใช้ หรือของเล่นเด็ก ที่อาจปนเปื้อนเชื้อโรค อย่างสม่ำเสมอ ด้วยน้ำยาฟอกขาว (คลอร็อกซ์) อัตราส่วน คือ น้ำยา 20 ซีซี. ต่อ น้ำ 1,000 ซีซี. และล้างด้วยน้ำสะอาดอีกครั้ง
          8. ถ้าพบผู้ป่วยเป็นโรคมือ เท้า ปาก ควรรีบแจ้งเจ้าหน้าที่ สาธารณสุขในพื้นที่โดยเร็ว เพื่อดำเนินการควบคุมโรคต่อไป
          9. ผู้ปกครองควรพาบุตรหลานที่ป่วยไปพบแพทย์ ให้การรักษาตามคำแนะนำของแพทย์ แจ้งโรงเรียนและเด็กควรหยุดเรียนจนกว่าจะหาย ใช้เวลาประมาณ 5-7 วัน โรคนี้หายได้เอง แต่ควรเฝ้าระวังอาการซึ่งเป็นสัญญาณอันตรายของภาวะแทรกซ้อนดังกล่าวข้างต้น

บันทึกสะท้อนคิดประจำวันพฤหัสบดีที่ 18 มิถุนายน 2558

เด็กสมาธิสั้นขณะร่วมกิจกรรม

การสังเกต การทำกิจกรรมของเด็กพบว่าเด็กสมาธิในการทำกิจกรรมน้อยมาก ไม่สามารถทำกิจกรรมที่ต้องใช้เวลานานๆได้ เช่นการจักกิจกรรมระบายสีรูปภาพ หรือ เขียนตามรอยประ หลังจากนั้นจะมีพฤติกรรมเรียกร้องความสนใจจากเพื่อนๆ โดยการแกล้งเพื่อน คนูจะต้องค่อยกระตุ้นอยู่ตลอดเวลา

 วิธีการแก้ไข
1. ทดลองให้เด็กทำกิจกรรมสร้าสรรค์อย่างอิสระตามความสนใจของเด็ก ยกย่องชมเชยผลงานของเด็ก
2.นำกระบวนการทำงานเป็นกลุ่มร่วมกัน โดยให้เด็กมีส่วนร่วมเป็นทั้งผู้นำและผู้ตามได้
3.ให้เด็กฝึกนั่งทำสมาธิก่อนทำกิจกรรม

บันทึกสะท้อนคิดประจำวันพุธที่17 มิถุนายน 2558

เด็กไม่ชอบดื่มนมโรงเรียน
การดื่มนมของเด็กๆ พบว่าเด็กๆส่วนใหญ่ไม่ยอมดื่มนมโรงเรียน สำหรับการดื่มนมในช่วงเช้าของทุกวัน บ้างคนไม่ยอมดื่มนมจากหลอด บ้างคนก็นั่งมองดูกล่องนมเฉยๆ ทำให้ส่งผลกระทบสุขภาพของเด็กๆเนื่องจากไม่ดื่มนมในช่วงเช้าและเด็กบ้างคนก็ไม่ได้รับประทานอาหารมาจากบ้านด้วย ไม่รับประทานอาหารกลางวันอีก

แนวทางแก้ไข

1.คุณครูเติมน้ำหวานที่ได้จากธรรมชาติผสมกับนมจืด
2.คุณครูลดปริมาณน้ำหวานที่ผสมในนมลงเรื่อยๆในทุกวันจนเลิกผสม
3.นำเด็กมาแข่งดื่มนม กับเพื่อนๆเพื่อความสนุกและคำชม
4.สร้างจินตนาการให้กับเด็กว่าถ้าดื่มนมแล้วร่างกายจะเป็นเช่นใด
5.คุณครูให้เด็กนำแก้วที่ตนเองชอบที่สุดมาจากบ้านเพื่อมาใส่นมดื่ม
6.คุณครูให้เด็กดื่มนมหลังตื่นนอนเพราะท้องว่างแล้ว

จัดทำโดย

นางสาวดวงเดือน พันนาเหนือ 571031321181

บันทึกสะท้อนคิดประจำวันอังคารที่ 16 มิถุนายน 2558

เด็กทิ้งขยะไม่เป็นที่ 
               การเปิดเทอมวันแรกดูจะเป็นงานหนักสำหรับคุณครูเป็นอย่างมากไม่ว่าจะเป็นเรื่องการดูแลตัวเด็กและการดูแลความสะอาดในบริเวณโรงเรียน เพราะมีขยะเยอะมากซึ่งเกิดจากการทิ้งขยะไม่ถูกที่ของเด็กๆ

วิธีการแก้ไข

1. คุณครูแนะนำสถานที่ในโรงเรียนให้เด็กๆได้รู้ว่าห้องต่างๆอยู่ที่ไหนและสิ่งของที่เราไม่ใช้แล้วเช่นถุงขนม เศษกระดาษที่เกิดจากถุงขนมและเศษอาหารต่างๆเราจะต้องนำไปทิ้งที่ในถังขยะ โรงเรียนของเรามีถังขยะสีฟ้าใบใหญ่ก็จะบอกให้เด็กๆรู้ว่านี่คือถังขยะเอาไว้ใส่สิ่งที่เราไม่เอาแล้ว(ถุงขนม เศษอาหาร)
2. จัดกิจกรรม "ตาวิเศษ" คนไหนทิ้งขยะไม่ถูกที่ จะถูกทำโทษโดยการยึดขนมของวันนั้น และจะส่งคืนในเวลากลับบ้าน
3. ให้รางวัลแก่เด็กดีที่ช่วยเก็บขยะ ยกตัวอย่างและชื่นชมเพื่อให้เด็กมีกำลังใจในการทำความดีต่อไป

จัดทำโดย

ยางสาวดวงเดือน พันนาเหนือ 571031321181

บันทึกสะท้อนคิดวันจันทร์ที่ 15 มิถุนายน 2558

เด็กแย่งของเล่นกัน

                    การมาโรงเรียนของเด็กในแต่ละวันผู้ปกครองมักจะคาดหวังให้บุตรหลานของตนกลับบ้านมาอย่างปลอดภัย แต่โรงเรียนเป็นที่ที่เด็กในวัยเดียวกันหรือต่างกันเล็กน้อยได้ทำกิจกรรมหลายๆอย่างร่วมกัน ซึ่งกิจกรรมเหล่านั้นก็ประกอบไปด้วยการเล่นเครื่องเล่นสนาม เล่นของเล่นที่เป็นตัวต่อ หรือของเล่นชิ้นอื่นๆที่มีอยู่อย่างจำกัด จึงเกิดการแย่งของเล่นกัน ด้วยการดึง กัด หยิก แตะ ต่อย ฝ่ายตรงข้ามเพื่อที่ตนจะต้องได้สิ่งของนั้นมา โดยตัวเด็กไม่ได้คิดถึงผลที่เกิดขึ้นเนื่องจากวัยของเขายังไม่สามารถที่จะเรียนรู้ว่าสิ่งใดควรห้ามใจ สิ่งใดทำได้ เด็กอายุ (2-4 ขวบ) คุณครูจึงต้องมีกติกาในการเล่นของเล่นขึ้นมา

วิธีการแก้ไข

1. จัดของเล่นให้เป็นหมวดหมู่ เช่น มุมบล๊อก มุมวิทยาศาสตร์ มุมบทบาทสมมุติ มุมศิลปะ เป็นต้น
2. จัดเด็กเป็นกลุ่ม 3-5คนเพื่อไปเล่นในมุมต่างๆ
3. คุณครูตั้งเวลาในมุมต่างๆไว้มุมละ20 นาที ก่อนหมดเวลา5นาทีคุณครูจะเตือนให้เด็กเก็บของเล่นเข้าที่เมื่อหมดเวลาเด็กๆจะหมุนเปลี่ยนไปยังมุมต่อไป 
4. ใน1วันเด็กๆจะได้เล่นมุม คนละ2มุม ในวันต่อมาคุณครูจะถามเด็กว่ามุมนี้ถึงกลุ่มไหนแล้วเพื่อให้เด็กได้เล่นมุมต่อไปต่อจากวันที่แล้ว
5. ปลูกฝังการเก็บของเล่นจากการฟังนิทาน
6. ปลูกฝังความสามัคคี ความรัก ของเด็กจากการช่วยเหลือกันในขณะที่เล่นด้วยกัน

จัดทำโดย

นางสาวดวงเดือน พันนาเหนือ 571031321181

บันทึกสะท้อนคิดประจำวันศุกร์ที่12 มิถุนายน 2558

เด็กร้องไห้งอแงไม่ยอมนอนกลางวัน
                    
                  หลายครั้งพบว่าเหตุมาจากการนอนดึก ตื่นสายนั่นเอง บ้านที่คุณพ่อคุณแม่มักจะกลับบ้านดึก ลูกจะรอแล้วไม่ยอมนอน บางรายกลับดึกชอบปลุกลูกมาเล่นเพราะคิดถึง เด็กบางรายติดวิดีโอ ดูทีวีไม่เลิก ทำให้ตื่นสาย พอกลางวันจึงไม่ง่วง ล้วนสร้างความปวดศีรษะให้กับคุณครูที่โรงเรียน เพราะเด็กที่ไม่นอนกลางวันจะยุกยิก แหย่เพื่อนที่กำลังนอน หากคุณครูบังคับว่าทุกคนต้องนอนให้หลับ เด็กที่ไม่นอนกลางวันเหล่านี้ก็จะถูกดุ ต่างๆ นานา บางรายถึงกับร้องไห้ไม่ยอมไปโรงเรียน พอถามว่าเพราะอะไร คำตอบที่ได้ คือ ไม่อยากนอนกลางวัน ครูชอบบังคับให้นอนกลางวัน

วิธีการแก้

1. สร้างบรรยากาศก่อนนอนในห้องเรียน เช่น ปิดม่านให้มืดหน่อย เล่านิทานก่อนนอน เปิดเพลงขับกล่อมเบาๆ
2. จัดที่นอนออกเป็นกลุ่มระหว่างเด็กหลับยากกับเด็กหลับง่ายออกจากกัน โดยให้เด็กหลับยากกระจายกันอยู่เพื่อไม่ให้ได้เล่นกัน
3. อากาศในห้องนอนก็สำคัญต้องมีความเย็นในระดับที่เด็กรู้สึกสบายตัวจึงจะหลับได้ 
4. บางคนติดหมอนหรือผ้าคุณครูก็อนุญาตให้นำมานอนกอดได้
5. คุณครูนั่งเฝ้าไกล้ๆจ้องมองให้เด็กหลับตาจนเด็กหลับไป

จัดทำโดย

นางสาวดวงเดือน พันนาเหนือ 571031321181

บันทึกสะท้อนคิดประจำวันพฤหัสบดีที่ 11 มิถุนายน 2558

เด็กกลัวหมอไม่ยอมเคลือบฟลูออไรต์

                วันนี้ที่ศูนย์พัฒนาเด็กเล็กเทศบาลตำบลห้วยแถลงมีคุณหมอมาเคลือบฟลูออไรต์ให้กับเด็กๆ ของเรา พอเด็กๆเห็นคุณหมอถืออุปกรณ์เครื่องมือในการทำฟันเข้ามาภายในศูนย์เด็กๆก็ร้องไห้วิ่งกันให้วุ่นวายไปแอบตามมุมโต๊ะใต้โต๊ะครูกันใหญ่ครูวิ่งตามจับให้มาทำฟันแทบไม่ทัน บ้างคนร้องจนอ้วกแตกฉี่แตกกว่าจะได้ทำฟันกันครบทุกคนก็กินเวลาไปเป็น 2 ชั่วโมง

วิธีแก้ไข

                โดยธรรมชาติเด็กจะมีความกลัวหมอเป็นทุนเดิมอยู่แล้วเพราะเวลาเด็กดื้อไม่เชื่อฟังคำสั่งพ่อแม่ก็มักจะขู่เด็กว่าจะพาไปให้หมอฉีดยา เพื่อลงความกลัวของเด็กที่มีต่อหมอโดยการสร้างภาพลักษณ์ใหม่ให้กับหมอโดยการบอกเด็กๆว่ามีหนอนอยู่ในปากเด็กๆเทวดาหมอจะมาเป็นคนเอาหนอนออกจากปากให้เด็กๆ ส่วนหมอก็จะหลีกเลี่ยงการใช้คำพูดที่ฟังแล้วเด็กๆเกิดความกลัว จะไม่บอกว่ามีการถอนฟัน หรือฉีดยา แต่จะเปลี่ยนเป็นการพูดบอกกับเด็กๆให้ซอฟท์ลง เช่น วันนี้เทวดาหมอจะมาเสกหนอนที่อยู่ในปากของเด็กๆให้หายไปให้หมดเด็กๆจะได้มีรอยยิ้มที่สวยงามพอหมอทำเสียแล้วเราก็ให้เด็กส่องกระจกแล้วชมว่าเอาหนอนออกจากปากแล้วจะทำให้เด็กๆน่ารักแคร่หนี้ก็ช่วยลงความกลัวที่เด็กๆมีต่อหมอได้แล้วและในระหว่างที่หมอเคลือบฟันให้กับเด็กๆเราต้องค่อยอยู่ใกล้ๆกับเด็กเพื่อให้เด็กๆมีความรู้สึกเชื่อมั่นว่าเราไม่ได้ทิ้งเราให้อยู่กับหมอตามลำพัง

จัดทำโดย

นางสาวดวงเดือน พันนาเหนือ 571031321181

บันทึกสะท้อนคิดประจำวันอังคารที่ 9 มิถุนายน 2558

                                   
เด็กไม่ยอมรับประทานอาหารทำลางวัน

               ทุกศูนย์พัฒนาเด็กเล็กทุกแห่งก็คงจะพบเจอกับปัญหานี้ การที่เด็กบ้างคนไม่ยอมรับประทานอาหารกลางวันที่ศูนย์พัฒนาเด็กเล็ก เพราะเด็กๆส่วนใหญ่จะชินกับการถูกผู้ปกครองป้อนข้าวหรือเด็กบ้างคนอาจจะอิ่มจากการดื่มแล้วก็ได้ เด็กบ้างคนไม่กินผัก เป็นเหตุให้เด็กบ้างคนไม่ยอมมาโรงเรียน เพราะกลัวครูบังคับให้รับประทานอาหารกลางวันเลยก็มี

วิธีการแก้ไข

1. สอบถามผู้ปกครองเด็กถึงการรับประทานอาหารของเด็ก
2. ถ้าให้นมเด็กมากเกินไปต้องลดลง
3. ทิ้งระยะหว่างมื้ออาหารกลางวันกับนมให้ห่างกันอย่างน้อย 4 ชั่วโมง
4. เวลาให้เด็กรับประทานอาหารควรเป็นบรรยาการที่สบายๆ
5. ไม่ควรดุ หรือแสดงอารมณ์ไม่พอใจ หรือพูดให้เด็กรู้สึกผิด
6. สร้างระเบียบวินัยในการกินให้กับเด็ก

จัดทำโดย

นางสาวดวงเดือน พันนาเหนือ 571031321181

บันทึกสะท้อนคิดประจำวันพุธที่ 10 มิถุนายน 2558

เด็กๆไม่เก็บของเล่นเข้าที่เมื่อเล่นเสร็จแล้ว

             ของเล่นไม่เพียงแต่จะสร้างความเพลิดเพลินให้กับเด็กๆ ไม่ให้งอแงโยเยเท่าน้ัน แต่หากเลือกของเล่นให้เหมาะสม ตามช่วงวัย ของเล่นของเจ้าตัวเล็กยังส่งผลต่อพัฒนาการของเขาอีกด้วย แต่ส่ิงที่ควรคานึงถึงมากที่สุดคือ ความปลอดภัยและการใช้และการเก็บรักษาอย่างเหมาะสมหากของเล่นชารุดเสียหายเกินกว่าที่จะใช้งานได้ก็ควรทิ้งหรือ เปลี่ยนใหม่ ที่สาคัญอีกประการคือควรสอนให้เด็กรู้จักการเก็บของเล่นเองหลังจากเล่นเสร็จ เพราะพฤติกรรมไม่เก็บของเล่นเข้าที่ อาจส่งผลทาให้เด็กขาด วินัยในตนเองเมื่อโตเป็นผู้ใหญ่ เพราะฉะน้ัน ควรท่ีจะฝึกวินัยให้กับเด็กตั้งแต่เนิ่นๆ เพื่อให้เด็กเกิดความเคย ชินและติดเป็นนิสัย

วิธีการแก้ไข 

                 เมื่อเด็กเลิกเล่นของเล่นแล้ว ครูจะร้องเพลงเก็บของเข้าที่พร้อมกับเก็บของเล่นเป็นตัวอย่างให้เด็กๆดูจนกระทั้งเด็กทุกคนช่วยกันเก็บของเล่นไปพร้อมกันกับครูจนเก็บของเล่นเข้าที่ทุกชิ้นจนเสร็จและครูจะแกล้งพูดหลอกเล่นกับเด็กๆว่าถ้าไครไม่ช่วยเก็บของเล่นจะไม่มีเพื่อน จะไม่มีไครเล่นด้วยครูก็จะไม่รักเพราะเป็นเด็กประหลาดของห้องไม่เหมือนเพื่อนคนอื่นเขา ต้องให้ออกเป็นอยู่นอกห้องคนเดียว เด็กก็จะกลัวไม่มีเพื่อน กลัวครูไม่รัก กลัวเป็นตัวประหลาดของห้อง ดังนั้นครั้งต่อไปเมื่อเด็กๆเล่นของเล่นเสร็จแล้วได้ยินเสียงเพลงเก็บของเข้าที่เด็กๆก็จะช่วยกันเก็บของเล่นแต่โดยดี

จัดทำโดย

นางสาวดวงเดือน พันนาเหนือ 571031321181

บันทึกสะท้อนคิดประจำวันจันทร์ที่ 8 มิถุนายน 2558

เด็กร้องกริ๊ดแล้วลงไปนอนดิ้นกับพื้นห้อง
             ปัญหาเด็กงอแง ไม่ยอมไปโรงเรียนหรือเข้าเรียน หลาย ๆ ท่านคงเคยเจอกัน โดยเฉพาะการมาโรงเรียนครั้งแรก บางรายแทบจะลงไปดิ้นหน้าโรงเรียนเชียว แต่ส่วนใหญ่เมื่อเค้าคุ้นเคยกับโรงเรียน คุณครู และเพื่อน ๆ แล้ว คราวนี้ไม่ต้องคะยั้นคะยอ กลายเป็นว่าจะไปโรงเรียนเสียเอง แต่ก็มีเด็กบางรายที่ทำยังไง ๆ ก็ไม่อยากไปโรงเรียนท่าเดียว 

วิธีแก้ไข 
              นั่งดูความปลอดภัยของเด็กอยู่ห่างไม่เข้าไปจับ เพราะถ้าเรายิ่งเข้าไปจับเด็กก็จะยิ่งกริ๊ดและดิ้นแรงขึ้นอาจทำให้เด็กได้รับอันตราย ทำเป็นเมินเฉย ปล่อยให้เด็กอยู่คนเดียว เพราะถ้าเราทำเป็นไม่สนใจ และในที่สุดเด็กก็จะเห็นว่าถึงจะร้องกริ๊ดหรือลงไปนอนดิ้นอย่างไรก็ไม่สามารถเรียกร้องความสนใจจากเราได้ พอเด็กเลิกร้องเลิกดิ้นเราก็อธิบายให้เด็กเข้าใจว่าคราวหน้าไม่ต้องร้องกริ๊ดหรือลงไปนอกดิ้นอยู่ทึ่พื้น ถ้าเขาอยากได้หรือต้องการอะไรให้บอกครู แล้วครูจะเอาให้

จัดทำโดย

นางสาวดวงเดือน พันนาเหนือ 571031321181